ผู้นำแห่งอนาคตชวน ไมตรี จงไกรจักร, สิทธิโชค ทองชุมนุม และ ชาตรี มูลสาร ตัวแทนจากภาคเอกชนและประชาสังคมจังหวัดพังงา มาพูดคุยถึงรายทางการทำงาน ความตั้งใจ วิธีการ เครื่องมือในการผสานเครือข่ายและผังเมืองเช่นไรที่ไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลังการพัฒนา
ข้อเขียนชิ้นนี้ คือการพาไปสำรวจสิ่งที่เรียกว่า ความรู้สึก ความคิด และความต้องการเบื้องลึก สามสิ่งที่ดูคล้ายแต่ความหมายนั้นแตกต่าง ซึ่งการทำความเข้าใจความหมายของสามสิ่งข้างต้นนั้น คือจุดเริ่มต้นของการเรียนรู้และค้นหาเครื่องมือในการสื่อสารเพื่อรักษาความสัมพันธ์ โดยเฉพาะในวันที่เราต่างพร้อมจะขัดแย้งและทำลายกันได้ทุกเมื่อ
ชวน ‘น้ำนิ่ง-อภิศักดิ์ ทัศนี’ คุยในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา แฮชแท็ก #saveหาดม่วงงาม บนเพจเฟซบุ๊ค Beach for Life เพื่อคัดค้านโครงการกำแพงกันคลื่นบนชายหาด ผู้คนทั้งในและนอกพื้นที่ต่างร่วมใจกันชูป้ายเพื่อส่งเสียงต่อผลกระทบที่จะเกิดขึ้น
คุยกับ นก-ธนัน รัตนโชติ ผู้ก่อตั้ง PLANT-D สวนผักอินทรีย์ของคนเมือง ในบทบาทพ่อที่ตั้งใจและต้องการสร้างการเรียนรู้ให้ลูกด้วยสองมือของตัวเอง
ครูโปปุ้ย หรือ ครูปุ้ย – วรีย์ สืบสมุท ครูแนะแนววัย 35 ของเด็กๆ โรงเรียนอ่างทองปัทมโรจน์วิทยาคม เธอได้พบกับดักชิ้นใหญ่ในช่วงชีวิตการเป็นครู นั่นคือเสียงในหัวที่คั้งคำถามว่า “สิ่งที่เราสอน เด็กได้ประโยชน์จริงๆ ไหม และการที่เราให้เด็กไปแบบนี้ เด็กได้เอาไปใช้จริงๆ หรือ”
คุยกับ “ครูสัญญา ครูปุย ครูโต้ง ครูผึ้ง” แห่งโรงเรียนเทศบาลบ้านโนนชัย จังหวัดขอนแก่น ที่พร้อมใจกันกระโดดขึ้น ‘รถพุ่มพวงชวนเรียนรู้’ โปรเจกต์เฉพาะกิจในช่วงปิดเทอมอันยาวนาน เพื่อสร้างกิจกรรมให้เด็กๆ ในชุมชน
แนะนำการใช้โปรแกรม Zoom โดย ครูต้าร์ อธิวัฒน์ ใครวิชัย ครูแกนนำบัวหลวงก่อการครู เพื่อรับมือกับการเรียนการสอนในยุคการระบาด COVID-19
‘ห้องเรียนก่อการครู ทำให้ไม่หยุดนิ่งกับการสอน เด็กเรียนอย่างมีความสุข มีวิชากินมากกว่าวิชาการ’ คุยเรื่อง PBL (Project-based Learning) กับ ‘ครูวิลลี่’ อนุสรณ์ นิลโฉม ครูวัยเกษียณที่ยังมีความรุ่นใหม่แห่งโรงเรียนชุมชนบ้านผานกเค้า สำหรับครูวิลลี่ PBL เกิดขึ้นที่ไหนก็ได้ เด็กเรียนรู้ได้จากทุกที่ เริ่มต้นได้ง่ายแค่ใบไม้ใบเดียว
คุยกับ ‘พู่กัน มัณฑนศิลป์ จงไกรจักร์’ ลูกสาวของ ‘ไมตรี จงไกรจักร์’ ในวันที่โรคระบาดทำให้มหาวิทยาลัยปิดและต้องเดินทางกลับบ้านมาภารกิจขายปลาทูต้มหวาน เรียนวิชาทำมาหากิน
เมื่อปัญหาปากท้องของพี่น้องชายเลและชาวดอยอยู่ในขั้นวิกฤติ ไอเดียการแลกเปลี่ยนแบ่งปันอาหารจึงเริ่มขึ้น เพื่อปัญหาขาดแคลนข้าวสารของชาวเล และการขาดแคลนปลาทะเลของชาวกะเหรี่ยงบนดอย
ราวๆ 1 เดือนแล้วที่ชุมชนไทยเบิ้งบ้านโคกสลุง อำเภอพัฒนานิคม จังหวัดลพบุรี ประกาศ lockdown ชุมชนเพื่อป้องกันการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัส COVID-19 เป็นการแยกกันอยู่ แต่อีกด้านก็มีการรวมกันทำประโยชน์ ผ่านบทบาทที่ตนเองมีความพร้อม และเป็นการปิดเมือง ฉบับโคกสลุงโมเดล ปิดเมือง – โดยที่ประตูความสุขยังเปิดอยู่
การเดินทางอันยาวนานของผู้ที่เป็นทั้งแม่ ภรรยา และนักพัฒนาผู้ที่เชื่อว่า ‘เยาวชนคือเมล็ดข้าวพันธุ์ดี ไม่ว่าจะไปตกอยู่ที่ใดก็ตามแม้เพียงเมล็ดหนึ่ง ก็สามารถงอกงามแตกหน่อออกรวง ผลิตข้าวพันธุ์ดีอีกเป็นร้อยสู่สังคมต่อไป’ ณ ชุมชนไทยเบิ้ง บ้านโคกสลุง จ.ลพบุรี
เนื่องด้วยสถานการณ์การแพร่ระบาดของไวรัส Covid-19 ในประเทศไทย ทำให้การจัดงานขนาดใหญ่ อาจทำให้เกิดความเสี่ยงโดยไม่สมควร ทางคณะผู้จัดจึงมีมติขอ แจ้งเลื่อนการจัดอบรมออกไปอย่างไม่มีกำหนด
ประกาศผลการคัดเลือก ครูแกนนำรุ่น 3 จำนวน 130 ท่าน ที่จะได้ร่วมก่อการเปลี่ยนแปลงไปกับคุณครูที่ต้องการเติมไฟให้ตนเอง และอยากจุดประกายไฟการเรียนรู้ให้ผู้อื่น
เชิญมาร่วมสร้างประสบการณ์แห่งการเรียนรู้ที่มีความหมาย ผ่านกระบวนการเรียนรู้ที่เชื่อมโยงทั้งใจ กาย สมองและจิตวิญญาณ บ่มเพาะทักษะการจัดกระบวนการเรียนรู้ (Facilitation) ผ่านการลงมือปฏิบัติจริง มาร่วมกันสร้างชุมชนแห่งการเรียนรู้เชิงวิชาชีพ สร้างพื้นที่หล่อเลี้ยงพลังใจในการสร้างการเปลี่ยนแปลงด้วยกัน
ทักษะการฟังอย่างลึกซึ้ง จะทำให้เราสามารถช่วยเหลือคนที่อยู่ตรงหน้าที่กำลังจมอยู่กับความทุกข์ของปัญหา เป็นการช่วยเหลือที่ไม่ต้องใช้อุปกรณ์อะไร เพียงใช้ทักษะที่ต้องหมั่นฝึกฝน
นิเวศการเรียนรู้ไม่ใช่หน้าที่ของครูแต่เพียงผู้เดียว แต่มีผู้เรียน ครู พ่อแม่ และชุมชน เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของการสร้างระบบนิเวศที่เอื้อให้รากของการเรียนรู้ได้หยั่งลึกและกิ่งใบความคิดผลิดอกงอกงามในที่ทางอันหลากหลาย
15 ปีที่แล้ว พวกเขาเคยสู้กับสึนามิอันหนักหน่วง ส่วนวันนี้พวกเขามีคลื่นยักษ์เป็นเชื้อไวรัส ปฏิบัติการคนพังงาสู้ไวรัส โดยชาวบ้าน ภาคประชาสังคม และภาครัฐ จึงเริ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เพื่อก้าวข้ามวิกฤติครั้งนี้ โดยไม่ทิ้งเพื่อนพ้องคนใดไว้ข้างหลัง
