เกมมักเป็นผู้ร้ายในสายตาของสังคม เพราะมันดึงดูดความสนใจและเวลาของนักเรียนให้ไปสนใจเกมมากกว่าการเรียนเนื้อหาวิชาการต่างๆ เกมจึงกลายเป็นเสมือนผู้ร้ายในสายตาของคุณครูและผู้ปกครองส่วนใหญ่ แต่เรากลับไม่ค่อยตั้งคำถามว่า เกมทำงานกับความคิดของเด็กอย่างไร และทำอย่างไรให้ผู้ร้ายกลายเป็นผู้ช่วยในการสร้างแรงดึงดูดความสนใจของนักเรียน
ครูเจี๊ยบ – ธนาพร ก้อนทอง โรงเรียนวัดบ้านกล้วย จ.สระบุรี วัย 56 มี ผู้ที่ครั้งหนึ่ง เธอถูกนักเรียนเกลียดด้วยเพราะความปรารถนาดีแต่ผิดวิธีการ วันนี้ เธอได้ค้นพบบาดแผลของตนเองเพื่อเอาชนะความหวาดกลัว และสร้างห้องเรียนที่ไร้อำนาจ ในวัยใกล้เกษียณ
เรื่องราวการเปลี่ยนแปลงตนเองจากครูผู้เคยใช้ไม้เรียวเป็นอาวุธในการเคี่ยวเข็ญนักเรียน และการเดินทางมาค้นพบ ‘ห้องเรียนแห่งอำนาจ’ ที่ก่อการครู นับจากนั้น ห้องเรียนของครูยอร์ชก็เปลี่ยนไป
คุยกับ ครูโบว์-ลัดดาวรรณ เหล่าเกียรติกุล โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาน้อมเกล้า นนทบุรี กับคาบเรียนวิชาเคมีที่เธอออกแบบให้นักเรียนสามารถเรียนรู้ได้ตั้งแต่สนามบาสยันตลาดสด
หลายคนบอกว่าครูสัญญาโชคดีที่ได้อยู่ในระบบนิเวศที่เหมาะกับครูหนุ่มสาวที่มีไฟฝัน เอื้อให้ได้ออกแบบหลักสูตรเพื่อเปลี่ยนแปลงการสอนอย่างอิสระและมีข้อจำกัดหลวมกว่าที่อื่น หากสิ่งที่หลายคนไม่รู้ คือการพิสูจน์ตัวเองอยู่นานกว่าจะได้จังหวะที่ใครหลายคนนิยามว่า ‘โชคดี’
ย้อนไปในความทรงจำ ฉันและคุณล้วนผ่านห้องเรียนมามากหลายรูปแบบ บ้างก็เป็นห้องเรียนที่สนุกสนาน ได้ลงมือทำ และได้นำประสบการณ์มาเชื่อมโยงกับบทเรียน หรือบ้างก็เป็นห้องเรียนที่เราต่างหันหน้าเขาหากระดาน มือขวาถือปากกา ดวงตาจ้องเขม็งบนกระดาน ขณะที่เสียงในหัวของเราก็อื้ออึงไปด้วยประโยคที่ว่า ‘ทำไมฉันต้องเรียนเรื่องนี้’
ห้องเรียนที่เหล่าครูเดินทางมาค้นหาความหมายและเครื่องมือของการใช้จิตวิทยาเชิงบวกออกแบบกิจกรรมในห้องเรียน และสิ่งหนึ่งที่ครูต่างกล่าวเป็นเสียงเดียวกัน นั่นคือ พวกเขาอยากสร้างห้องเรียนที่มีความสุข บนความสัมพันธ์ของนักเรียนและครูที่ปราศจากการใช้อำนาจ
หลายครั้งเรามักได้ยินสังคมพูดว่า “ความคิดสร้างสรรค์เป็นเรื่องพรสวรรค์ มันสอนกันไม่ได้” แต่แวดวงการศึกษาในปัจจุบันกลับเรียกร้องให้เด็กรุ่นใหม่มีความคิดสร้างสรรค์ เรียกร้องให้เด็กต้องคิดสิ่งแปลกใหม่ตลอดเวลา ทั้งๆ ที่รูปแบบการสอนและทรัพยากรที่จะทำให้เขาเติบโตกลับไม่เคยเปลี่ยนแปลง
เพราะประเด็นการศึกษาคือเรื่องใหญ่ และก่อการครูเห็นถึงปรากฎการณ์ของครูไทยที่ลุกขึ้นมาสื่อสารเพื่อเรียกร้องการเปลี่ยนแปลง ก่อการครูจึงชวนเหล่าครูแกนนำก่อการครูรุ่น 2 มาสะท้อนถึงประสบการณ์ว่า ทำไมครูต้องลุกขึ้นมาขอสอน ทำไมครูต้องขอทำหน้าที่ครู และอะไรที่ทำให้ครูไม่สามารถ ‘ทำหน้าที่’ ได้อย่างแท้จริง
