ก่อการครู

คุยกับ ผศ.ดร.อดิศร จันทรสุข ในข้อค้นพบจาก ‘โครงการวิจัยการสำรวจและรื้อถอนมายาคติทางการศึกษาในสังคมไทย’ ที่ตั้งคำถามว่า ใต้พรมของการโทษครูและนักการเมืองนั้น มันน่าจะมีอะไรที่ถูกยัดถูกซุกไว้ลึกสุดหรือเปล่า ที่ทำให้การเที่ยวแก้ปัญหาครั้งแล้วครั้งเล่าถึงจบลงที่ความป่วยทุกข์ของเด็ก

ถอดบทเรียนการเดินทางของ รถพุ่มพวงชวนเรียนรู้ จาก 5 โรงเรียนด้วยกันคือ โรงเรียนเทศบาลบ้านโนนชัย จังหวัดขอนแก่น โรงเรียนเทศบาลคุ้มหนองคู จังหวัดขอนแก่น โรงเรียนนาขนวน  จังหวัดศรีสะเกษ ศูนย์การเรียนไร่ส้มวิทยา จังหวัดเชียงใหม่ โรงเรียนหัวหินวัฒนาลัย จังหวัดกาฬสินธ์ุ

คาบสังคมหรือประวัติศาสตร์ของ ‘ครูไอซ์’ ศักดิ์นรินทร์ ยาวิชัย โรงเรียนมาบตาพุดพันพิทยาคาร จังหวัดระยอง คาบนี้นักเรียนเถียงได้ แย้งได้ สู้กันด้วยข้อมูลและหลักฐานอย่างแฟร์ๆ เพราะครูเองก็ผิดได้และเด็กๆ ไม่ได้มีหน้าที่แค่เชื่อฟังแล้วปฎิบัติตาม

ครูโปปุ้ย หรือ ครูปุ้ย – วรีย์ สืบสมุท ครูแนะแนววัย 35 ของเด็กๆ โรงเรียนอ่างทองปัทมโรจน์วิทยาคม เธอได้พบกับดักชิ้นใหญ่ในช่วงชีวิตการเป็นครู นั่นคือเสียงในหัวที่คั้งคำถามว่า “สิ่งที่เราสอน เด็กได้ประโยชน์จริงๆ ไหม และการที่เราให้เด็กไปแบบนี้ เด็กได้เอาไปใช้จริงๆ หรือ”

คุยกับ “ครูสัญญา ครูปุย ครูโต้ง ครูผึ้ง” แห่งโรงเรียนเทศบาลบ้านโนนชัย จังหวัดขอนแก่น ที่พร้อมใจกันกระโดดขึ้น ‘รถพุ่มพวงชวนเรียนรู้’ โปรเจกต์เฉพาะกิจในช่วงปิดเทอมอันยาวนาน เพื่อสร้างกิจกรรมให้เด็กๆ ในชุมชน

แนะนำการใช้โปรแกรม Zoom โดย ครูต้าร์ อธิวัฒน์ ใครวิชัย ครูแกนนำบัวหลวงก่อการครู เพื่อรับมือกับการเรียนการสอนในยุคการระบาด COVID-19

‘ห้องเรียนก่อการครู ทำให้ไม่หยุดนิ่งกับการสอน เด็กเรียนอย่างมีความสุข มีวิชากินมากกว่าวิชาการ’ คุยเรื่อง PBL (Project-based Learning) กับ ‘ครูวิลลี่’ อนุสรณ์ นิลโฉม ครูวัยเกษียณที่ยังมีความรุ่นใหม่แห่งโรงเรียนชุมชนบ้านผานกเค้า สำหรับครูวิลลี่ PBL เกิดขึ้นที่ไหนก็ได้ เด็กเรียนรู้ได้จากทุกที่ เริ่มต้นได้ง่ายแค่ใบไม้ใบเดียว

ในวันที่ ‘เด็ก’ และ ‘โรงเรียน’ ห่างออกจากกัน การเรียนรู้จะเกิดขึ้นได้อย่างไร? คุยกับเหล่าคณะครูผู้ไม่ยอมแพ้ พยายามสร้างการเรียนรู้ให้ลูกศิษย์ของตัวเองท่ามกลางสถานการณ์โรคระบาด จนเกิดเป็นโปรเจ็กต์ ‘รถพุ่มพวงการศึกษา’ ที่คุณครูไปหาถึงบ้าน เด็กอยากเรียนอะไรเลือกได้เอง